Surah المعارج
Select reciter
Sindhi
Surah المعارج - Aya count 44
سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ( 1 ) 
ھڪ سوال ڪندڙ ڪافرن تي پوندڙ عذاب جو سوال ڪيو.
لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ ( 2 )
جنھن کي ڪو ھٽائڻ وارو نه آھي.
مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ ( 3 )
جو وڏن مرتبن واري الله جي طرف کان (پوندڙ) آھي.
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ ( 4 )
جنھن ڏينھن جي ڊيگھ پنجاھ ھزار ورھيه آھي تنھن ۾ ملائڪ ۽ جبرئيل الله ڏانھن چڙھندا.
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا ( 5 )
تنھنڪري تون چڱو صبر ڪر.
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا ( 6 )
ڇوته ڪافر انھيءَ (ڏينھن) کي پري ڏسن ٿا.
وَنَرَاهُ قَرِيبًا ( 7 )
۽ اسين اُن کي ويجھو ٿا ڏسون.
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ ( 8 )
جنھن ڏينھن آسمان پگھريل ٽامي وانگر ٿيندو.
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ( 9 )
۽ جبل رڱيل اُن جان ٿيندا.
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا ( 10 )
۽ ڪو مائٽ ڪنھن ٻئي مائٽ کان نه پڇندو.
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ ( 11 )
(توڙي جو) اُھي کين ڏسڻ ۾ ايندا، گنھگار گھرندو ته جيڪر اُن ڏينھن جي عذاب جي بدران پنھنجا پُٽ بدلو ڏئي.
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ ( 12 )
۽ پنھنجي زال ۽ پنھنجو ڀاءُ (به).
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ ( 13 )
۽ پنھنجو اُھو سارو قبيلو (به) جنھن کيس ٽڪايو ٿي.
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ ( 14 )
۽ اُھو (به) جيڪي سڀئي زمين ۾ آھي پوءِ سندس اھو (بدلو ڏيڻ) ڇڏائيس.
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ ( 15 )
ائين نه آھي، بيشڪ اِھو (دوزخ) الانبن واري باھ آھي.
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ ( 16 )
مَٿي جي کَل کي ڇڪيندڙ آھي.
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ ( 17 )
جيڪو (خدا کان) پٺيرو ٿيو ۽ منھن موڙيائين تنھنکي سڏي ٿي.
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ ( 18 )
۽ (مال) گڏ ڪيائين پوءِ سانڀيائين.
إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ( 19 )
بيشڪ ماڻھو حرص وارو پيدا ٿيل آھي.
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ( 20 )
جڏھن (ڪو) ڏُک پھچندو اٿس (ته) دانھون ڪندو آھي.
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا ( 21 )
۽ جڏھن ڪو سُک پھچندو اٿس (ته) ڪنجوس ٿيندو آھي.
إِلَّا الْمُصَلِّينَ ( 22 )
پر (اُھي) نمازي (نه).
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ( 23 )
جيڪي پنھنجي نماز تي ھميشه پورا آھن.
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ ( 24 )
۽ اُھي (به) جن جي مالن ۾ (خداءَ جو) حصّو مقرر ٿيل آھي.
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ( 25 )
سوال ڪندڙ ۽ نه سوال ڪندڙن لاءِ.
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ( 26 )
۽ اُھي جيڪي قيامت جي ڏينھن جو يقين رکندا آھن.
وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ ( 27 )
۽ اُھي جيڪي پنھنجي پالڻھار جي عذاب کان ڊڄڻ وارا آھن.
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ ( 28 )
بيشڪ سندس پالڻھار جو عذاب (اھڙو آھي) جنھن کان بچي نه سگھبو.
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ( 29 )
۽ اُھي جيڪي پنھنجين اگھڙن کي نگاھ رکڻ وارا آھن.
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ( 30 )
پنھنجين زالن يا پنھنجين ٻانھين کانسواءِ پوءِ بيشڪ اُھي ملامت وارا نه آھن.
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ( 31 )
پوءِ جيڪي اُن کانسواءِ (ٻي ڳالھ) طلبيندا سي ئي حد کان لنگھڻ وارا آھن.
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ( 32 )
۽ اُھي جيڪي پنھنجين امانتن کي ۽ پنھنجن انجامن کي پوري ڪرڻ وارا آھن.
وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ ( 33 )
۽ اُھي جيڪي پنھنجين شاھدين تي قائم آھن.
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ( 34 )
۽ اُھي جيڪي پنھنجي نماز جي سنڀال ڪندڙ آھن.
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ ( 35 )
اُھي (بھشت جي) باغن ۾ عزت سان رھندا.
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ ( 36 )
پوءِ ڪافرن کي ڇا (ٿيو) آھي جو توڏانھن ڪنڌ کڻي ڊوڙندا آھن.
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ ( 37 )
سڄي پاسي کان ۽ کٻي پاسي کان ٽوليون ٽوليون ٿي.
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ ( 38 )
منجھائن سڀڪو شخص نعمت واري بھشت جي گھڙڻ جي طمع ڪري ٿو ڇا؟
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ ( 39 )
ائين نه آھي، بيشڪ اسان اُنھن کي اُنھيءَ شيءِ مان پيدا ڪيو آھي جنھنجي خبر اٿن.
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ ( 40 )
پوءِ اُڀرندن ۽ اُلھندن جي پالڻھار جو قسم کڻان ٿو ته بيشڪ اسين وسوارا آھيون.
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ( 41 )
ھن (ڳالھ) تي جو اُنھن کان چڱا (ٻيا) مٽائي آڻيون ۽ اسين ڪي عاجز ٿيڻ وارا نه آھيون.
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ( 42 )
پوءِ (اي پيغمبر) انھن کي (ايسين) ٺاھ ٺاھيندو ۽ راند ڪندو ڇڏي ڏي جيسين اُھي پنھنجو اُھو ڏينھن ڏسن جنھن جو کين انجام ڏجي ٿو.
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ ( 43 )
جنھن ڏينھن قبرن مان ڊوڙندا نڪرندا ڄڻ ته اُھي ڪنھن جھنڊي ڏانھن ڊڪن ٿا.
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ ( 44 )
ان وقت سندن اکيون جھڪيون ھونديون انھن کي خواري وٺي ويندي، اِھو اُھو ڏينھن آھي جنھن جو کين انجام ڏنو ٿي ويو.