Surah El Kalem
Shqip
Surah El Kalem - Aya count 52
ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ ( 1 ) 
Nun, betohem në pendën dhe në atë çka shkruajnë!
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ ( 2 )
Ti, me dhuratën pejgamber) e Zotit tënd, nuk je i çmendur!
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ ( 3 )
Dhe se ti, padyshim do të kesh shpërblim të pandërprerë!
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ ( 4 )
Vërtet, ti je në një shkallë të lartë morali!
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ ( 5 )
Më vonë ti do të shohësh, edhe ata do të shohin.
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ ( 6 )
Se cili prej jush është i çmendur?
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ( 7 )
S’ka dyshim se Zoti yt është Ai që e di më së miri se kush është ai që ka humbur prej rrugës së Tij dhe Ai e di më së miri për të udhëzuarit.
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ ( 8 )
Andaj, ti mos u pajto me gënjeshtarët!
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ ( 9 )
Ata kanë dëshirë që ti të bësh lajka.
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ ( 10 )
Mos e respekto askë që betohet shumë dhe është i poshtër!
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ ( 11 )
që është përgojues e ban fjalë ndër njerëz.
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ( 12 )
Shumë koprrac ndaj rrugës së mbarë, i pafrenueshëm, mëkatarë,
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ ( 13 )
që është shumë i vrazhdë, më në fund edhe kopil (nuk dihet baba).
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ ( 14 )
(Mos e respekto) Vetëm pse ka pasuri e djem!
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ( 15 )
Kur atij i lexohen ajetet Tona, ai thotë: “Legjenda të të parëve!”
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ ( 16 )
Ne do ti dëmkosim atë në turi (në hundë).
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ ( 17 )
Ne i sprovuam ata (mekasit) sikurse i kemi pas sprovuar pronarët e kopshtit. Kur u betuan se do të vjelin atë herët në agim.
وَلَا يَسْتَثْنُونَ ( 18 )
E nuk thanë (kur u betuan): “Në dashtë All-llahu - inshaell -llahu!”
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ ( 19 )
E, sa qenë ata fjetur, atë (kopshtin) e goditi një bela nga Zoti yt.
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ ( 20 )
Dhe ai gdhiu si të ishte i vjelë.
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ ( 21 )
Ata në mëngjes thërritnin njëri-tjetrin.
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ ( 22 )
Ngrihuni herët te prodhimet e tuaja, nëse doni t’i vilni!
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ ( 23 )
Dhe ata vajtënduke pëshpëritur në mes vete (të mos i dëgjojnë kush).
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ ( 24 )
Të mos lejojnë të afrohet sot në të asnjë i varfër.
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ ( 25 )
Të mos lejojnë të afrohet sot në të asnjë i varfër.
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ ( 26 )
E kur e panë atë, thanë: “S’ka dyshim, ne kemi humbur (rrugën)”.
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ( 27 )
Jo, (ne nuk kemi humbur rrugën) por pakemi mbetur pa të!
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ ( 28 )
Ai me maturi prej tyre tha: “A nuk ju thahë përse nuk e përmendi Zotin?”
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ( 29 )
Atëherë ata thanë: “I pafajshëm është Zoti ynë, ne ishim të padrejtë”
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ ( 30 )
Dhe u kthyen e po e qortojën njëri-tjetrin.
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ ( 31 )
Thanë: “Të mjerët ne, vërtet ne ishim jashtë rrugës!”
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ ( 32 )
Shpresohet se Zoti yt do na zëvendsojë me ndonjë edhe më të mirë se ai; ne në të vetëm te Zoti ynë mbajmë shpresën.
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ( 33 )
Ja, kështu do të jenë dënimi (i mekasve), ndërsa dënimi i botës tjetër do të jetë shumë më i ashpër, sikur të jenë që e kuptojnë.
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ ( 34 )
Është e sigurt se për të devotshmit do të ketë te Zoti i tyre kopshte të begatshme.
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ ( 35 )
A do ti bëjmë krminelët të barabartë me mylimanët?
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ( 36 )
ç’është me ju, si gjykoni ashtu?
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ ( 37 )
A mos keni ndonjë libër, e prej saj mësoni?
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ ( 38 )
E ju do të keni atje çka të dëshironi?
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ ( 39 )
Amos keni ndonjë zotim të fortë prej Nesh që vazhdon deri në kijamet, se do ta rrini atë që dëshironi?
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ ( 40 )
Pyeti ata se cili është prej tyre që u garanton atë?
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ ( 41 )
Apo ata kanë ortakë (zota) që u garantojnë, pra le t’i sjellin ortakët e vet, nëse e thonë të vëtetën?
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ ( 42 )
(Përkujto) Ditën kur ashpërsohet çshtja deri në kulm (në kijamet), e ata do të ftohen për të bërë sexhde, po nuk mundën.
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ ( 43 )
Shikimet e tyre janë të përulura dhe ata i kaplon poshtërimi, kur dihet se ata kanë qenë të ftuar të bëjnë sexhde sa ishin të shëndoshë (e ata - talleshin).
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ ( 44 )
Pra më lë Mua dhe ata që e mohojnë këtë Kur’an. Ne do t’i afrojmë ata dalëngadalë te dënimi prej nga nuk presin.
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ ( 45 )
Dhe atyre Unë u jap afat, sepse ndëshkimi Im ëstë shumë i fortë.
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ ( 46 )
A mos kërkon ti prej tyre shpërblim, e ata janë të ngarkuar me dhëniet?
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ ( 47 )
A mos te ta është e fshehta (e Lehvi Mahfudhit), e ata prej atu trumbetojnë (se janë të mirë)?
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ ( 48 )
Po ti, bëhu i durueshëm ndaj caktimit të Zotit tënd, e mos u bë si ai peshkut në kohën kur pat thirrur (Zotin) dhe ishte i mllefosur.
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ ( 49 )
Sikur të mos i afrohej atij mëshirë nga Zoti i tij, do të hidhej në shkretërirë i demoralizuar.
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ ( 50 )
Po Zoti i tij, e bëri atë të zgjedhur prej të mirëve.
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ ( 51 )
E ata që nuk besuan gati sa të zhdukin me shikimet e tyre, kur dëgjuan Kur’anin, e (nga inati) thanë: “Ai është i marrë!”
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ ( 52 )
Po ai (Kur’ani) nuk është tjetër vetëm se këshillë për botën (e njerëzve e të xhinëve).