Surah Al-Qalam ( The Pen )
Select reciter
Polski
Surah Al-Qalam ( The Pen ) - Aya count 52
ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ ( 1 ) 
Nun. Na pióro i na to, co oni zapisują!
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ ( 2 )
Ty nie jesteś, z łaski twego Pana, człowiekiem opętanym!
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ ( 3 )
Zaprawdę, dla ciebie będzie z pewnością nagroda należyta!
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ ( 4 )
Zaprawdę, ty jesteś obdarzony wspaniałym charakterem!
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ ( 5 )
Zobaczysz niebawem, i oni zobaczą,
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ ( 6 )
Który z was jest doświadczony.
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ( 7 )
Zaprawdę, twój Pan wie najlepiej, kto zbłądził z Jego drogi; i On zna najlepiej tych, którzy idą drogą prostą.
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ ( 8 )
Nie słuchaj więc tych, którzy obwiniają o kłamstwo!
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ ( 9 )
Oni by chcieli, żebyś był łagodny, to i oni byliby łagodni.
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ ( 10 )
Nie słuchaj więc: żadnego skorego do przysięgi, nędznego;
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ ( 11 )
Potwarcy, szerzącego kalumnie;
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ( 12 )
Tego, który przeszkadza dobru; napastnika, grzesznika;
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ ( 13 )
Grubianina, i do tego intruza,
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ ( 14 )
Nawet gdy on posiada majątek i synów!
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ( 15 )
Kiedy mu są recytowane Nasze znaki, on mówi: "To są baśnie dawnych przodków!"
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ ( 16 )
My napiętnujemy go na ryju!
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ ( 17 )
Oto doświadczyliśmy ich tak, jak doświadczyliśmy właścicieli ogrodu, kiedy przysięgali, iż z pewnością zbiorą plony rano,
وَلَا يَسْتَثْنُونَ ( 18 )
A nie uczynili żadnego zastrzeżenia.
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ ( 19 )
Wtedy nawiedziło go nieszczęście od twego Pana, podczas gdy oni spali,
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ ( 20 )
I rankiem był on całkowicie ścięty.
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ ( 21 )
Oni zaś wzywali się wzajemnie rankiem:
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ ( 22 )
"Chodźcież na wasze pole wcześnie, jeśli się zabieracie do ścinania!"
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ ( 23 )
I wyruszyli w drogę, rozmawiając cicho między sobą:
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ ( 24 )
"Żeby żaden biedak nie wszedł tu dziś, wbrew waszej woli."
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ ( 25 )
I poszli rankiem, zdecydowani co do celu wyznaczonego.
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ ( 26 )
Kiedy więc go zobaczyli, powiedzieli: "Doprawdy zbłądziliśmy!
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ( 27 )
Wcale nie zostaliśmy wszystkiego pozbawieni!"
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ ( 28 )
Najbardziej umiarkowany z nich powiedział: "Czyż wam nie mówiłem? Dlaczego nie głosicie chwały Boga?"
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ( 29 )
Powiedzieli: "Chwała niech będzie naszemu Panu! Zaprawdę, byliśmy niesprawiedliwi!"
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ ( 30 )
Wtedy oni zwrócili się jeden do drugiego, ganiąc się wzajemnie.
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ ( 31 )
Mówili: "Biada nam! Zaprawdę, byliśmy buntownikami!
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ ( 32 )
Lecz, być może, nasz Pan da nam w zamian coś lepszego od niego. Zaprawdę, my do naszego Pana kierujemy nasze pragnienia!"
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ( 33 )
Taka jest kara! Lecz kara życia ostatecznego jest większa. O, gdybyście wiedzieli!
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ ( 34 )
Zaprawdę, dla ludzi bogobojnych u Pana są Ogrody Szczęśliwości!
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ ( 35 )
Czyż My potraktujemy tych, którzy poddali się całkowicie, tak jak grzeszników?
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ( 36 )
Cóż z wami? Jak sądzicie?
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ ( 37 )
Czy nie macie Księgi, w której znajdujecie pouczenie?
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ ( 38 )
Zaprawdę, w niej jest dla was to, co z pewnością wybierzecie!
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ ( 39 )
I czy nie macie Naszej przysięgi sięgającej aż do Dnia Zmartwychwstania? Zaprawdę, wasze będzie to, co wy sami osądzicie!
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ ( 40 )
Zapytaj ich, który z nich to zagwarantuje?!
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ ( 41 )
Albo czy oni mają współtowarzyszy? Wtedy niech przyprowadzą swoich współtowarzyszy - jeśli są prawdomówni -
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ ( 42 )
W Dniu, kiedy odsłonią się nogi i kiedy wezwani do oddania pokłonów nie będą mogli tego uczynić;
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ ( 43 )
Będą mieli opuszczone spojrzenia i okryje ich poniżenie, ponieważ byli wzywani do oddania pokłonów, kiedy jeszcze byli zdrowi i cali.
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ ( 44 )
Pozostaw Mnie więc z tymi, którzy za kłamstwo uznali to opowiadanie! My poprowadzimy ich stopniowo tak, iż oni wcale nie będą wiedzieli.
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ ( 45 )
I Ja dam im zwłokę, lecz Mój podstęp jest niezachwiany.
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ ( 46 )
Czy ty ich zapytasz o wynagrodzenie, skoro sami są obciążeni długiem?
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ ( 47 )
Albo czy mają ukrytą wiedzę i czy ją zapisują?
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ ( 48 )
Czekaj więc cierpliwie na rozstrzygnięcie twego Pana i nie bądź jak "człowiek ryby", wtedy gdy krzyczał, kiedy był udręczony.
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ ( 49 )
Gdyby nie dosięgła go dobroć jego Pana, to zostałby wyrzucony na pustkowiu jako człowiek wzgardzony.
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ ( 50 )
Ale wybrał go jego Pan i umieścił między sprawiedliwymi.
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ ( 51 )
Zaprawdę, ci, którzy nie wierzą, gotowi są wywrócić cię swoimi spojrzeniami; kiedy słyszą napomnienie, mówią: "Zaprawdę, on jest opętany!"
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ ( 52 )
Lecz to nie co innego, jak tylko przypomnienie dla światów!